Lęki dwulatka

Dzieci w wielu dwóch lat miewają liczne lęki. Oczywiście nie ma reguły, jak intensywnie będą się przejawiać.

źródło/autor  Pixabay.com/leki-dzieciece/

Dwa najczęściej spotykane lęków u dzieci:

• lęk przed rozłąką - dzieci w wieku dwóch lat są już na tyle rozumne, że zdają sobie sprawę z przebiegu zdarzeń. Wiedzą przy kim mogą czuć się w 100 % bezpieczni i szczęśliwi, dlatego mogą  reagować marudzeniem,  nieustannych chodzeniem za mamą  krok w krok, płaczem na zawołanie itp. Nie możemy się, aż tak bardzo dziwić. Nasze maleństwa mają tylko dwa latka i wiedza, że w pewnych sytuacjach muszą zostać bez mamy, ale nie rozumieją, dlaczego mama nie może ich zabrać ze sobą skoro one czują się z nią najbezpieczniejsze. 

• lęk przed samotnym zasypianiem i spaniem -oczywiście,  niektóre mądre książki piszą, żeby uczyć dziecko samo zasypiać i spać (nie kwestionuje tego, ale i również nie praktykuje, jak na razie na dwuletnim dziecku). Dzieci są różne, różne mają charaktery, osobowości i w różny sposób są wychowywane, więc każde będzie inaczej reagowało na spanie w pojedynkę (np. samo w pokoju ). Niektóre dzieci mogą płakać, i opóźniać, jak tylko mogą moment zasypiania. Dlaczego? Ponieważ, boją się zostać same w pokoju. Jeśli mama wymknie się z pokoju dziecka, przed jego zaśnięciem, dziecko może płakać wiele godzin ze strachu. Dlatego lepiej usiąść przy łóżeczku, potrzymać malucha za rączkę i poczytać bajkę, aż solidnie zaśnie.( Nie dziwcie się, że dziecko płacze, ono czuje się zagrożone - mimo, że ma już dwa latka - to nadal malutkie dziecko, które wymaga i potrzebuje naszej uwagi, troski i miłości).

Jak pomóc dziecku pokonać lęki

• nie krytykuj, 
• kochaj,
• staraj się wyjaśniać i tłumaczyć. 
• wspieraj.
• nie wyśmiewaj się z dziecka, 
• nie odtrącaj, 
• nie krzycz,
• bądź ciepły i wyrozumiały dla dziecka. 

Drogi rodzicu!!

Gdy będziesz na skraju wyczerpania nerwowego, pamiętaj, co przeżywa Twoje dziecko.  Ono jest zdezorientowane i zagubione, Nie rozumie wszystkiego co się dzieje wokół niego, dlatego może reagować płaczem, marudzeniem, ciągłym wołaniem : mama, mama, mama itp.