Maria Montessori
(ur.31
sierpnia 1870 w Chiaravelle, zm 6 maja 1952 w Noordwijk
aan Zee w Holandii) – włoska lekarka, twórczyni systemu
wychowania dzieci zw. metodą Montessori.
Metoda
ta kładzie nacisk na swobodny rozwój dzieci. Przeciwstawia się
systemowi szkolnemu, tłumiącemu aktywność dzieci, którego
symbolem była dla Marii Montessori „szkolna ławka”. Montessori
uważała, że głównym zadaniem pedagogiki jest wspieranie
spontaniczności i twórczości dzieci, umożliwianie im
wszechstronnego rozwoju fizycznego, duchowego, kulturowego i
społecznego. Odkryła także zjawisko polaryzacji uwagi u dzieci. W
1907 otworzyła przedszkole Casa
dei Bambini (pol.
Dom Dzieci).
Myśl
pedagogiczna ( w skrócie w kolejnych
postach skupie się na konkretnych fazach)
Metoda
Montessori –
system wychowawczy dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym, który
został stworzony przez włoską lekarka Marię Montessori i który
pomaga we wszechstronnym rozwoju dziecka.
Maria Montessori opracowała dla rodziców listę przykazań, które w swojej prostocie zawierają wielką mądrość:
- Dzieci uczą się wszystkiego, co dzieje się w ich otoczeniu.
- Jeśli często krytykujesz dziecko, ono nauczy się oceniania innych.
- Jeśli regularnie chwalisz dziecko, ono nauczy się doceniania.
- Jeśli dziecku okazuje się wrogość, ono nauczy się walczyć.
- Jeśli jest się uczciwym wobec dziecka, ono też będzie uczciwe.
- Jeśli dziecko jest często wyśmiewane, stanie się osobą nieśmiałą.
- Jeśli dziecko rozwija się w poczuciu bezpieczeństwa, nauczy się ufać innym.
- Jeśli dziecko jest często oczerniane, rozwinie się w nim niezdrowe poczucie winy.
- Jeśli pomysły dziecka są regularnie akceptowane, ono nauczy się czuć dobrze samo ze sobą.
- Jeśli jest się przychylnym dziecku, ono nauczy się cierpliwości.
- Jeśli dziecko jest wspierane w tym co robi, nabierze pewności siebie.
- Jeśli dziecko żyje w przyjaznym środowisku i czuje się potrzebne, nauczy się znajdować miłość.
- Nie mów źle o swoim dziecku, ani wtedy, gdy jest blisko, ani wtedy gdy nie ma go w pobliżu.
- Koncentruj się na rozwoju tego, co dobre w twoim dziecku, tak, aby na to co gorsze nie starczyło już miejsca.
- Słuchaj zawsze tego co ma do powiedzenia twoje dziecko, a gdy zbliży się do cieLinkibie, by o coś zapytać lub coś skomentować, zawsze odpowiadaj.
- Szanuj swoje dziecko nawet wtedy, gdy popełnia błędy. Naprawi je zaraz albo nieco później.
- Bądź gotów pomóc dziecku, gdy czegoś poszukuje. Ale bądź również skłonny usunąć się w cień, gdy samo znalazło to czego szukało.
- Gdy zwracasz się do swojego dziecka, rób to zawsze w najlepszy z możliwych sposobów. Daj jemu to co w tobie najlepsze.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękuję serdecznie, że zajrzałeś na mojego bloga.
Pozdrawiam i zapraszam ponownie:)
Podziel się ze mną, Swoją opinią na powyższy artykuł:)