Mamusia jest najważniejsza:):)

Dziecko  w drugim roku życia ( od 12-24 miesiąca) faworyzuje mamusię.

Nikt tak dobrze jak mama nie : przytuli, poda butelkę, przewinię, pobawi się, uspokoi. Jednym słowem mama  jest najważniejsza i najlepsza  dla dziecka we wszystkim co robi. Nic dziwnego, że tak się dzieje, ponieważ w większości domów to mama zostaje z dzieciątkiem, podejmując się opieki nad Nim, to ona zaspokaja wszystkie jego potrzeby.

Tatusiowie w tym okresie życia dziecka mogą czuć się troszkę odrzuceni przez dziecko,  oczywiście  jest to zrozumiałe, ponieważ bardzo kochają swoje maleństwo. Taki stan nie trwa wiecznie, tatusiowie muszą przetrwać i nie przejmować się tą sytuacją zbytnio( w okresie przedszkolnym będzie Wasz czas).

Istnieje kilka sposobów, aby nieco zmienić ten stan rzeczy, co powinna zrobić mama:

• nie bądź wspólnikiem -  mama podświadomie jest zadowolona, że dziecko tak pragnie jej bliskości, pomocy, czułości, miłości - jest jego wybranką :), ale nie pozwól, aby ojciec czuł się zaniedbany. Pozwól poczuć się ważnym, wartościowym rodzicem, niech on też, np. zmieni pieluszkę, nakarmi, pobawi się z nim. Nie mów- "Ja to zrobię lepiej", " On/Ona woli, jak ja to robię"
• sprawiedliwy podział obowiązków- pamiętaj, aby każde z was, miało kilka obowiązków miłych i mniej przyjemnych dla dziecka po równo, nie zostawiaj sobie tylko " dobrych czy miłych " przywilejów ( np bawienie się, głaskanie). Sprawiedliwy podział - to obowiązek :) 
• wyjdź  czasami na chwilkę z domu - pozwól ojcu dziecka, poczuć się na prawdę odpowiedzialnie. Dziecko szybciej zaakceptuje tatusia,  jeśli matki nie będzie w pobliżu- tylko nie wpadaj do domu co pięć minut, nie dzwoń z pytaniami "czy wszystko dobrze"Zaufaj mężowi/partnerowi,  jemu tak samo zależy na dziecku, jak Tobie. 
• uznaj różnice jakie istnieją pomiędzy Wami - sposób kontaktów i relacji  taty  z dzieckiem jest inny niż mamy. Dziecko, które doświadcza różnego stylu kontaktów z nim - wzbogaca swój rozwój i urozmaica życie.
• Popieraj, zaufaj, i pochlebiaj Mężowi/Partnerowi.- wspieraj  ojca dziecka w jego staraniach o akceptację Waszego dziecka, "odrzucenie" tatusia przez malca może być naprawdę przygnębiające, więc Ty musisz chwalić, popierać i doceniać jego działania dopóki maluch sam nie zacznie wyrażać akceptacji :):)

Pamiętaj. 

Wspierajcie się nawzajem :):) 

Uwagą 

oczywiście, opisana wyżej sytuacja, nie jest regułą. Taki stan rzeczy panuje w większości rodzin.