Dlaczego wyznaczanie Granic dziecku jest tak ważne??

Dlaczego wyznaczanie dziecku granic jest tak ważne.?

Reguły, zasady, granice odgrywają bardzo ważną i istotną rolę w życiu młodego człowieka.

Dzieci chcą i potrzebują określenia w jaki sposób należy się zachowywać, jak się uczyć, jak zdobywać nowe umiejętności i doświadczenia, jak daleko mogą się posunąć w poszukiwaniach „prawdy” o otaczającym ich świecie oraz jakie konsekwencje mogą je spotkać, gdy te granice zostaną przekroczone. Reguły stanowią istotna rolę w procesie nauczania oraz odkrywania świata, lecz jest jeden warunek, rodzice/opiekunowie muszą „ je” przedstawić w sposób jednoznaczny, aby nie wynikły jakieś nieporozumienia.

( np. Jaś ( 5 l. )dokucza swojej siostrze. Mama prosi Jasia już po raz kolejny aby przestał, „ Jasiu uspokój się.. „ „ Jaś ile razy mogę powtórzyć ..” „ Jasiek czy ty nie rozumiesz co się do Ciebie mówię...” Wszystkie te komunikaty nie są jednoznaczne – Jaś potrzebuje jasnego komentarza „ Nie wolno, nie możesz robić krzywdy swojej siostrze, jest jej przykro i bardzo ją to boli, na pewno nie chciałbyś, aby Ona Ciebie w ten sam sposób potraktowała, zastanów się”Dziecku trzeba wyjaśnić „dlaczego”, „po co” i „na co”.

Granice tworzą relacje przyczynowo - skutkowe .

Dzieci uczą się bardzo szybko i są znakomitymi obserwatorami, bardziej niż to co się do nich mówi docierają ich własne doświadczenia. Dzieci już od czasów niemowlęcych są badaczami tego świata, przyglądają się uważnie i przyswajają relacje przyczynowo- skutkowe, które świetnie wykorzystują w późniejszym okresie dorastania. Czterolatek potrafi doskonale osiągnąć swój cel, jeśli granice nie zostaną odpowiednio przekazane i konsekwentnie stosowane. Wyznaczenie granic, reguł daje dzieciom poczucie bezpieczeństwa i uczy wyciągać odpowiednie wnioski

(np. czteroletni chłopiec – uczęszcza do przedszkola, ranne wstawanie i ubieranie się nie jest Jego mocną stroną, mama dotychczas pozwalała na przygotowanie się do wyjścia przy oglądaniu bajek, jednak w ostatnim czasie, ubieranie się stanowi koszmar dla mamy, nie może się doprosić dziecka, aby szybciej się ubrało, bo muszą już wychodzić. Mama pogroziła chłopcu, że jak nie zacznie się ubierać, wyłączy telewizor, oczywiście dziecko płacze, histeryzuje ipt. , mama się poddaje i włącza ponownie TV- czy ta postawa daje dziecku poczucie bezpieczeństwa i tego, że to rodzice rządzą i podejmują decyzje w domu- Na pewno NIE – dziecko czuje się wygrane, lecz w głębi duszy jego psychika odczuwa lęk. Natomiast można tą sytuacje zupełnie inaczej rozwiązać. Matka mówi do chłopca, jeśli nie zaczniesz się szybciej ubierać to wyłączymy telewizor i już nie będziesz oglądać, w tej sytuacji dziecko również płacze, lamentuje, wpada w złość, lecz widzi, że to nie robi na mamie żadnego wrażenia i się zaczyna szybko ubierać, aby móc oglądać.) Przedstawiłam sytuację, która można rozwiązać na dwa sposoby, gdzie drugi jest o wiele lepszy – konsekwencja i upór w wyznaczaniu zasad jest dla dziecka bardzo ważny, pokazuje jasny komunikat i wszelkim niezbędnych informacji do wyciągnięcia odpowiednich wniosków.( będzie odczuwał, że mama jednak wie najlepiej co dla niego dobre chociaż nigdy się do tego nie przyzna)

Granice wyznaczają zachowania, relacje międzyludzkie.

Każdy człowiek, nie tylko dziecko potrzebuje wyznaczenia pewnych norm, zasad jakie obowiązują na danym otoczeniu. Jeśli dobrze oznaczymy ścieżkę życia naszemu dziecku, nauczy się jak traktować inne osoby, w jaki sposób rozwiązywać problemy, aby nie zbłądzić czy też wpaść z tarapaty.

Dziecko, które jest świadome zasad i granic jakie wymaga świat czuje się w nim o wiele lepiej, bezpieczniej, stabilniej, wie czego może się spodziewać.

np. Czteroletnia Kasia przeszkadza rodzicom w rozmowie. Rodzice pomimo ważnej rozmowy, odstawiają wszystko na bok i poświęcają cała uwagę dziecku. Czy to jest dobre rozwiązanie- niestety nie, Kasia jeśli rodzice nie wyznaczą jej wyraźnych granic, nie powiedzą czego od niej oczekują, jak powinna się zachowywać, nadal będzie przeszkadzać. Ona nie umie czytać w myślach rodziców. Musi dostać wyraźną informację jak trzeba się zachować, aby zrozumiała swój błąd.

Kolejny przykład dla starszych dzieci.

Nastoletnia Asia chce pożyczyć Od rodziców samochód ponieważ musi odwieźć koleżance książki. Mama się zgadza, ale pod jednym warunkiem, ma przyjechać o 19 ponieważ o 20 ma bardzo ważne spotkanie, na którym musi być. Niestety Asia nie dotrzymuje obietnicy i przyjeżdża w rezultacie o 20:30 , Jak może zareagować mama: oczywiście może powiedzieć, że się spóźniła i wygłosić monolog na temat zaufania, współpracy. Takie zachowanie nie przyniesie oczekiwanego skutku wobec dziecka, ponieważ Asia zauważy, że nie ponosi konsekwencji za swój błąd. Drugi sposób, Mama może stanowczo powiedzieć,: „ to był ostatni raz, do końca miesiąca nie pozwolę Ci wziąć samochodu”, Takie rozwiązanie jest dobre, ponieważ Asia ponosi konsekwencje i raczej już tego samego błędu nie popełni,

Granice a prawidłowy Rozwój.

Wyznaczenie granic młodemu człowiekowi wpływa na jego prawidłowy rozwój.

Wraz z wiekiem dziecka, granice muszą zostać zmodyfikowane, dostosowane do potrzeb i rozwoju dziecka, ( o inne godzinie pozwalasz się położyć spać pięciolatkowi a o innej dziesięciolatkowi).

Odpowiednie reguły uczą dzieci, odpowiedzialności,szacunku, ponoszenia konsekwencji jeśli się do nich nie stosują. ( np. Beata, prosi rodziców, aby mogła wyjść z przyjaciółmi na imprezę i wrócić później o godzinę niż zwykle, Rodzice godzą się na takie rozwiązanie, pod pewnym warunkiem. Musi wrócić punktualnie, jeśli coś się ma wydarzyć musi o tym poinformować, w przeciwnym razie wrócą do poprzedniej godziny – musi udowodnić rodzicom, że jest gotowa do późniejszej godziny- w tej sytuacji, rodzice postawili wyraźne granice, dziecko jest już na tyle dojrzałe,aby mogło samo zdecydować jaka drogą podążyć- wytyczenie granic daje poczucie własnego wyboru)

Granice – ważne aby były odpowiednie

Granice zbyt restrykcyjne- zbyt mała swoboda, by testować i odkrywać. Efekty – źle wpływa na proces nauki oraz poczucie odpowiedzialności, jednocześnie prowokuje do buntu, chcąc uzyskać trochę więcej swobody.

Granice zbyt szerokie- zbyt duża swoboda, by testować i odkrywać. Efekty – ujemnie wpływa na wyniki w nauce i poczucie odpowiedzialności, prowokuje nadmierne testowanie, Nie daje poczucia bezpieczeństwa.

Granice niestabilne- nietrwała wolność. Efekty – ujemnie wpływa na wyniki w nauce i poczucie odpowiedzialności, prowokuje testowanie i odkrywanie.

Granice Zrównoważone – wolność oparta na odpowiedzialność. Efekty – składnia do nauki i poczucia odpowiedzialności, uczy współpracy.

Granice oparte na nadmiernej, niedostatecznej lub zmiennej kontroli ograniczają prawidłowy rozwój, zdrowe odkrywanie świata, uczenia się nowych umiejętności. Granice zrównoważone, dają pozytywne szanse na prawidłowy rozwój, możliwość odkrywania i zdobywania nowych doświadczeń. Wyznaczajmy dzieciom jasne i konkretne reguły, którymi będą podążać .